เรื่องที่ผมจะเอามาเล่าให้ฟังคือเรื่องที่เกิดขึ้นในตัวของผมเอง...และอยากได้คำแนะนำจากเพื่อนๆในพันทิปที่เคยเกิดเหตุการณ์อย่างนี้
ผมขอเล่าเลยละกันครับ..คือสิ่งที่เกิดขึ้นในตัวผมคือเรื่องของความรักและครอบครัวของคนที่ผมรัก...
ผมและแฟนผม อายุต่างกันมาก ผมอายุ18 แฟนผม 48 แต่ผมเชื่อว่าความรักมันไม่มีขีดจำกัด ไม่มีชั้นวรรณะ มันสามารถเกิดได้กับทุกๆคน
ผมและเธอรู้จักกันมาตั้งนานแล้ว..แต่พึ่งคบกันได้ 2 ปี ที่บ้านเค้ากับที่บ้านผมก็ซึ่งรู้จักกันดี..แต่ที่บ้านเค้ายอมรับผมไม่ได้...เราสองคนผิดหรอที่รักกัน
และก็ไม่ได้สร้างความเสียหายให้กับใครเลยผมรู้ว่าไม่เหมาะสม..แต่คือเราสองคนรักกัน...ผมก็ไม่ได้ไปหลอกอะไรเค้า แต่ผมก็เข้าใจเพราะผมอายุน้อยกว่าเยอะเลย แต่ผมก็ทำงานไม่ได้เดือดร้อนใคร และสามารถดูแลเค้าได้ในอนาคตเพราะผมเลือกแล้ว..ว่าผมจะดูแลคนๆนี้..ผมก็ไม่รู้วันข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น
ที่ผมเลือกเค้า..เพราะตลอดเวลาที่ผมรู้จักเค้ามา..ผมเห็นในสิ่งที่เค้าทำทุกๆวัน..เค้าเป็นคนที่ขยันมากและเป็นคนที่ดีและสิ่งที่เกิดในชีวิตเค้าทำให้ผมสงสารเค้าและอยากดูแลเค้าตลอด...ไม่ใช่แค่ผมสงสาร..แต่คงเป็นเพราะผมรักเค้าด้วย...ผมควรทำอย่างไรให้ที่บ้านเค้ายอมรับในตัวของผมได้..และให้เค้าเข้าใจว่าผมสามารถดูแลลูกของเค้าได้ไม่ได้คิดที่จะมาหลอกถึงตัวผมเองจะอายุน้อยและเด็กกว่าลูกของเค้าแต่ทุกวันนี้ผมทำงานที่ดีและทำหน้าที่คนรักที่ดีให้เค้าตลอดเวลาที่คบกัน...แต่ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นผมก็จะสู้ต่อไป...เพราะคือสิ่งที่เค้าได้เลือกที่จะอยู่กับผม... ผมจะทำหน้าที่คนรักที่ให้ดีที่สมกับที่เค้าเลือกและไว้ใจผม...
ขอบคุณครับที่อ่านจนจบ...ผมควรทำอย่างไรให้ดีกว่านี้ให้คนที่ครอบครัวเค้ายอมรับได้..ผมไม่อยากให้เค้าดูที่บ้านมองเค้าไม่ดีผมควรทำอย่างไร..และขอกำลังใจให้ผมสู้ต่อไปด้วยครับ... ขอบคุณทุกๆคนที่ให้ความคิดเห็นนะครับ
ทำอย่างไรให้ผ่านจุดๆนี้ไปได้ด้วยดี..
ผมขอเล่าเลยละกันครับ..คือสิ่งที่เกิดขึ้นในตัวผมคือเรื่องของความรักและครอบครัวของคนที่ผมรัก...
ผมและแฟนผม อายุต่างกันมาก ผมอายุ18 แฟนผม 48 แต่ผมเชื่อว่าความรักมันไม่มีขีดจำกัด ไม่มีชั้นวรรณะ มันสามารถเกิดได้กับทุกๆคน
ผมและเธอรู้จักกันมาตั้งนานแล้ว..แต่พึ่งคบกันได้ 2 ปี ที่บ้านเค้ากับที่บ้านผมก็ซึ่งรู้จักกันดี..แต่ที่บ้านเค้ายอมรับผมไม่ได้...เราสองคนผิดหรอที่รักกัน
และก็ไม่ได้สร้างความเสียหายให้กับใครเลยผมรู้ว่าไม่เหมาะสม..แต่คือเราสองคนรักกัน...ผมก็ไม่ได้ไปหลอกอะไรเค้า แต่ผมก็เข้าใจเพราะผมอายุน้อยกว่าเยอะเลย แต่ผมก็ทำงานไม่ได้เดือดร้อนใคร และสามารถดูแลเค้าได้ในอนาคตเพราะผมเลือกแล้ว..ว่าผมจะดูแลคนๆนี้..ผมก็ไม่รู้วันข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น
ที่ผมเลือกเค้า..เพราะตลอดเวลาที่ผมรู้จักเค้ามา..ผมเห็นในสิ่งที่เค้าทำทุกๆวัน..เค้าเป็นคนที่ขยันมากและเป็นคนที่ดีและสิ่งที่เกิดในชีวิตเค้าทำให้ผมสงสารเค้าและอยากดูแลเค้าตลอด...ไม่ใช่แค่ผมสงสาร..แต่คงเป็นเพราะผมรักเค้าด้วย...ผมควรทำอย่างไรให้ที่บ้านเค้ายอมรับในตัวของผมได้..และให้เค้าเข้าใจว่าผมสามารถดูแลลูกของเค้าได้ไม่ได้คิดที่จะมาหลอกถึงตัวผมเองจะอายุน้อยและเด็กกว่าลูกของเค้าแต่ทุกวันนี้ผมทำงานที่ดีและทำหน้าที่คนรักที่ดีให้เค้าตลอดเวลาที่คบกัน...แต่ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นผมก็จะสู้ต่อไป...เพราะคือสิ่งที่เค้าได้เลือกที่จะอยู่กับผม... ผมจะทำหน้าที่คนรักที่ให้ดีที่สมกับที่เค้าเลือกและไว้ใจผม...
ขอบคุณครับที่อ่านจนจบ...ผมควรทำอย่างไรให้ดีกว่านี้ให้คนที่ครอบครัวเค้ายอมรับได้..ผมไม่อยากให้เค้าดูที่บ้านมองเค้าไม่ดีผมควรทำอย่างไร..และขอกำลังใจให้ผมสู้ต่อไปด้วยครับ... ขอบคุณทุกๆคนที่ให้ความคิดเห็นนะครับ